Činjenica je da se turističke posete Turskoj uglavnom odnose na letnje, morske destinacije. Ukoliko se već neko uputi u posetu ovoj zemlji izuzetno bogatoj istorijom i prirodnom i kulturnom lepotom, onda je to put u Istanbul.
Naravno, to nije ni čudno ni nepravedno, jer malo je gradova na čitavom svetu koji mogu tako mnogo toga da ponude.
Ako ste, ipak, spremni na nešto drugačije, predstavljamo vam Ankaru, glavni grad Turske koji možda nije na morskoj obali i možda ne leži na dva kontinenta ali vas izaziva sa sasvim dovoljnim brojem razloga da ga posetite.
Upoznajte Ankaru
Znamenitosti jednog grada govore više od njegove istorije, zvanične i nezvanične. U kamenu, u eksponatima davnih vremena sačuvana je istorija grada, njegova veličina, sjaj i ponekada njegova tragedija, poraz i pad. Nije, ipak, suvišno i upoznati svog domaćina, pre nego što se zaputimo njemu u goste i pre nego što nas ugosti svojim turističkim i arheološkim specijalitetima.
Ankara je danas glavni grad Turske i broji skoro 4,5 miliona stanovnika, što ga čini drugim po veličini gradom u državi, odmah nakon Istanbula. Nalazi se na severozapadu zemlje, 450 kilometara južno od Istanbula, 200 kilometara od crnomorske obale.
Ankara je i administrativni centar provincije Ankara, u regiji Centralna Anadolija. Ova regija poznata je po svojim Angora-mačkama, Angora-zečevima i Angora-kozama od čijeg se krzna dobija skupoceni moher.
Nekada davno Ankara se zvala Ankuraš, dok je bila hetitski kultni centar. U doba Stare Grčke nazivali su je „Ankyra“, a nakon osmanskih osvajanja menja ime u Angora. Od 1930. godine, odlukom države, grad se zove Ankara.
Postoje arheološki dokazi koji upućuju na to da je grad postojao još u kameno doba. Izvesno je da je bio značajan frigijski grad dva milenijuma pre nove ere. Aleksandar Veliki osvojio je Ankaru 333. a Oktavijan Avgust 25. godine pre nove ere. Dok je bila pod Vizantijom često su je napadali i osvajali Persijanci i Arapi. Otimali su je Seldžuci, ponovno je osvajali krstaši, a od osvajanja Osmanlija Ankara počinje stagnirati kao periferni grad carstva koji je samo jednom, na kratko, pao u ruke Mongolima.
Najznačajniji događaj za današnju ulogu Ankare u životu Turske zbio se 1919. godine kada je lider mladoturaka, Kemal Ataturkodabrao ovaj grad za sedište svog revolucionarnog štaba tokom borbe protiv grčkih intervenističkih snaga i sultanove vojske kojom se komandovalo iz Istanbula. Nakon trijumfa u građanskom ratu i osnivanja republike, novoizabrani predsednik moderne Turske proglašava Ankaru za glavni grad države u kom sam predsedava. Tako je ostalo do današnjeg dana i Ankara je na svoj način simbol te revolucionarne borbe i modernog državnog uređenja.
Ankara je drugi po veličini industrijski centar Turske, odmah posle Istanbula. Ima svoju pivaru, brojne vinarije, fabrike prehrambene industrije, građevinskog materijala i traktora. Severoistočno na 28 kilometara od centra grada nalazi se veliki međunarodni aerodrom „Esenboğa“. Grad ima i tri univerziteta (Univerzitet u Ankari, Tehnički univerzitet Bliskog Istoka i Univerzitet Hacettepe). U Ankari se nalazi i Nacionalna biblioteka, Državni teatar kao i Predsednički simfonijski orkestar.
Antkabir – mauzolej Mustafe Kemala Ataturka
Najveći deo turista iz unutrašnjosti Turske posećuje Ankaru da bi otišao do mauzoleja oca moderne Turske države, Kemala Ataturka, lidera Turskog rata za nezavisnost i prvog predsednika Turske Republike.
Antkabir (Anıtkabir) u bukvalnom prevodu sa turskog znači memorijalna grobnica . Projektovao ju je profesor Emin Onat koji je pobedio na međunarodnom konkursu turske vlade za izgradnju mauzoleja. Izgradnja objekta trajala je od 1944. do 1953. godine.
Na godišnjicu smrti, 10-og novembra 2013. Godine, Antkabirje posetio rekordan broj ljudi, 1,089,615. Mauzolej je podeljen u četiri glavna dela: Put lavova, Centralni trg, Počasna dvorana (gde počiva Kemal Ataturk) i Park mira koji okružuje spomenik.
Put lavova je pešački prilaz spomeniku dug 262 metra sa obe strane ukašen sa po 12 lavova izrezbarenim u drevnom hetitskom stilu. Lavovi predstavljaju 24 turskih plemena i prikazani su kako sede u miru i snazi.
Na kraju Puta lavova nalazi se Centralni trg koji može primiti 15 hiljada ljudi. Trg je prekrive sa 373 turska ćilima različitih boja i dezena.
Počasna dvorana je glavno odredište mauzoleja i mesto gde je Ataturk sahranjen. Grobnica se nalazi ispod simboličnog sarkofaga teškog 40 tona. Telo pokojnog predsednika sahranjeno je u posebnoj prostoriji ispod ove grobnice, na nivou podruma. Ta prostorija ima osmougaonu strukturu u otomanskom i Seldžučkom stilu i ima piramidalni plafon prekriven zlatnim mozaikom.
Park mira okružuje čitav kompleks. Ime je dobi opo Ataturkovoj krilatici „Mir u kući, mir u svetu“. Ima više od 50,000 dekorativnog drveća, cveća i žbunja u raznim bojama koji su poklon iz 25 zemalja. U okviru Antkabira nalazi se i deset kula simetrično raspoređenih. Simbolišu ideale turske naciju i osnivanje Turske Republike. P strukturi sve su kule iste: imaju kvadratnu osnovu, piramidalni krov, enterijer ukrašen dezenima kao na turskim ćilimima i Ataturkovim citatima koji se odnose na oblast kojoj je kula posvećena.
Reljef kule nezavisnosti predstavlja mladića koji drži mač dok orao stoji na steni u pozadini. Orao simboliše snagu i nezavisnost, a momak sa mačem odbranu te nezavisnosti. Ispred kule nalaze se tri statue žena u turskoj narodnoj nošnji. Dve žene drže venac koji predstavlja izobilje u državi, a treća žena, u sredini, plače. Ovo simboliše ponos turskih žena, njihovu uzvišenost i odlučnost.
Na reljefu Kule slobode predstavljen je anđeo sa prekrivačem od papira i konj kraj njega. Anđeo je simbol slobode, a papir koji drži turska deklaracija slobode. Konj simboliše kako slobodu, tako i nezavisnost. Ispred ove kule nalaze se statue trojice muškaraca. Jedan od njih je turski vojnik, drugi mladi turski učenjak, a treći turski seljak. Njihovi izrazi lica ukazuju na dostojanstvo i snagu volje. Osim ovih postoje i Kula pobede, Kula pešaka, Kula mira, Kula 23.april, Kula reformi itd.
Kuća-muzej Kemala Ataturka
U pitanju je replika kuće u kojoj je rođen i odrastao Kemal Ataturk a koja se zapravo nalazila u Solunu koji nije deo moderne Turske. S obzirom na veliku ljubav koju i današnji Turci gaje prema osnivaču moderne države, ova kuća je odredište gotovo ritualnih poseta koje se odvijaju svake godine.
Kuća predstavlja vernu repliku Ataturkovog doma. Dodate su i fotografije važnih događaja i susreta tokom njegovog života i karijere. Ima vernih replika nameštaja, murala, skulptura. Poznata je Ataturkova soba. U kući se nalazi i prodavnica suvenira.
Tvrđava u Ankari
Tvrđava (citadela, hisar, kale) zapravo je stari grad koji datira još iz perioda hetitske civilizacija. Nalazi se na uzvišenju i vidljiva je iz svih delova grada. Pretpostavlja se da je stari grad postojao tri hiljada godina pre nove ere. Spoljašnji zidovi koji su danas vidljivi i visoki 14 metara izgrađeni su oko 800-te godine od strane vizantijskog vladara Mihajla II, a unutrašnji datiraju iz 600-te godine.
Unutrašnjost se prostire na 43 kilometara kvadratnih. Mnoge kuće unutar tvrđave pretvorene su u restorane koji danas stvaraju delimičan utisak da se nalazite unutar nekog anadolijskog sela. Stojeći na bilo kom delu tvrđave možete, kao sa vidikovca, razgledati čitav grad koji se pruža pred vama.
Dvorac unutar tvrđave restaurirao je Ibrahim Paša 1832. godine tokom otomanske ere. Unutar tvrđave se nalazi i Aladinova džamija koja je jedan od najboljih primera seldžučke arhitekrure i drvodelstva. Posebna atrakcija koja se nalazi nadomak tvrđave i zavređuje posebnu pažnju je i Muzej anadolijskih civilizacija.
Kodža Tepe džamija
Ovo je najviša džamija u Ankari. Izgrađena je između 1967. i 1987. U sebi ima više glamura i sjaja nego istorije, ali svejedno pleni svojom lepotom. Njen položaj i njena visine čine da se može videti iz svih delova grada. Na početku izgradnje plan je bio previše moderan i inovativan zbog čega su projektanti bili na stalnoj meti konzervativaca.
Usled toga je izmenjen u tradicionalnijem duhu kakav je i konačni izgled džamije koja može primiti oko 24 hiljada vernika što je čini jednom od najvećih džamija na svetu.
Hadži Bajram džamija
Hadži Bajram džamija podignuta je u petnaestom a obnovljena u osamnaestom veku. Ovo je najstarija džamija u Ankari. Unutrašnjost karakteriše drveni plafon i heksagonalna, velika rozeta u njegovom centru . posvećena je muslimanskom „svecu“, Hadži Bajram Veliju, koji je bio pesnik i pisac himni i, najvažnije, osnivač derviškog reda. U okviru džamije nalazi se i Hadži Bajramov mauzolej.
Tehnološki muzej u Ankari
Tehnološki muzej jedna je od najvećih znamenitosti turske prestonice.
Nalazi se u staroj četvrti grada, prekoputa tvrđave, u istorijskom hanu, podignutom od strane Sulejmana Prvog 1523. godine koji je dugo služio kao skladište mohera po kome je Aknara bila čuvena.
Od 2005. funkcioniše kao muzej. Donji sprat rezervisan je za postavku ćilima, agrikulturalnih mašina i farmaceutsku industriju. Na gornjem spratu nalazi se postavka vezana za železnički saobraćaj, alate, naučne instrumente, pomorsku i navigacijsku opremu. Nezaobilazna je i postavka posvećena Kemalu Ataturku.
Muzej Rata za nezavisnost
Muzej sadrži brojne fotografije, dokumenta i nameštaj iz vremena rata za nezavisnost. U zgradi muzeja, otvorenoj 1920. godine zasedala je Prva turska velika nacionalna skupština na čelu sa Mustafom Kemalom Ataturkom.
Tu je donet ukaz o himni, o ukidanju sultanata kao i brojne druge državne odluke. Kasnije je bila sedište Republikanske narodne partijea kasnije i sedište Ministarstva prosvete. Od 1961. funkcioniše kao muzej.
Muzej anadolijskih civilizacija
Nalazi se na južnoj strani utvrđenja u Ankari i osnovan je 1921. godine. Osnovan je u skladu sa željom Kemala Ataturka da se u gradu otvori hetitski muzej.
Eksponati u muzeju raspoređeni su hronološki i obuhvataju civilizacije iz svih vremena koje su postojale na ovom prostoru.
Počevši od paleolitskog i neolitskog doba, preko ranog bronzanog i perioda asirskih kolonija, hetitskog, frižanskog, grčkog, helenskog, rimskog, vizantijskog, seldžučkog, do osmanlijskog doba.
Rimske terme
Rimske terme nisu nikakva ekskluziva Ankare s obzirom na to da ih srećemo u mnogim mestima širom nekadašnjeg Rimskog carstva ali su autentičan ostatak i svedok još jedne od brojnih istorijskih epoha Ankare.
Otkrivene su tokom iskopavanja 1937-1944 nakon čega su otvorene za publiku u vidu muzeja na otvorenom. Terme je u terćem veku izgradio rimski imperator Karakala u čast Asklepija, boga medicine. Bile su u upoterbi do 8. veka kada su napuštene zbog požara.
Turski hamami
Rimske terme prethode istorijski turskim hamamima ali su ovi drugi još uvek u funkciji. Najpoznatiji su Sengul hamam iz 16-og veka i Karadžabej hamamiz 1440.godine.
Imaju odvojene muške i ženske delove, sobe za presvlačenje i saune, a arhitektura, iako restaurirana, nosi u sebi duh prošlosti i autentičan doživljaj prostora i ceremonije.
Etnografski muzej
Etnografski muzej jedna je od najbitnijih turističkih odrednica Ankare. Izgrađen je 1928. godine, a sve do izgradnje Antkabira u njemu je ležao i sarkofag sa kovčegom Mustafe Kemala Ataturka.
Posvećen je raznim kulturama na teritoriji Turske, danas i kroz prošle vekove. Najveću pažnju uz prelepu zgradu muzeja privlače tradicionalni kostimi koj predstavljaju narodnu nošnju kultura na prostoru Turske.
Hatuša i Kapadokija – nezaboravni izleti
Iako se nalazi 145 kilometara od Ankare, turistička poseta turskoj prestonici često obuhvata i obilazak drevne prestonice Hetitskog carstva. Hatuša se nalazi na Uneskovom popisu Svetske baštine od 1986. godine. Hatuša je čuvena po 35 hiljada glinenih pločica pronađenim tokom iskopavanja.
Klinastim pismom na njima su ispisana državna saopštenja, kraljevski anali, naučna i lepa literatura na osnovu kojih saznajemo o hetitskom društvu. Grad je izgrađen polovinom terćeg milenijuma p.n.e. najznačajnija zgrada u gradu je bila palata koja je bila sedište hetitskih kraljeva i nalazi se na najvišoj tački iznad zidina.
Grad je opasan zidinama u dužini od 6 kilometara, visokim 6 i širokim 8 metara u okviru kojim postoji nekoliko kula i tri kapije. Čuvena je Lavlja kapija koja, slična onoj u Mikeni. Smatra se da su isti inženjeri gradili utvrđenja u oba grada. U gradu se nalazio i veliki broj hramova od kojih je najčuveniji Veliki hram, posvečen bogu oluje. Grad je imao i za to vreme napredno razvijen sistem kanalizacije.
Na 270 kilometara od Ankare nalazi se i mistična Kapadokija, te ove dve destinacije čine nezaboravne izlete za suštinsko upoznavanje Centralne Anadolije.
Dodajte komentar